Yeşil Mercimek--think green, not mean:)

Bitmedi işte Glissant! Oysaki Dave Brubeck 3 kere falan döndü durdu...

En dibe inmeden kendimi toplayamayacağıma dair bi düşüncem var. O yüzden hadi biraz vaktimi daha boşa harcayayım da hiç vaktim kalmasın okumalarımı bitirmeye, sinir krizi geçirip uyumadan ders çalışayım.

O zaman tüm victorian novelcılar için gelsin bu tarif (?)


Yeşili bozuk mercimekleri bir vakit haşla, mesela soğanı soyup doğrayıp kavurana kadar, ya da yanına illa ki yapacağın pilavın aksiyonu bitene kadar. Yok ikisi de hazırsa, bir iki Yiğit Özgür? Neyse. Soğan, mercimek ve bir çorba kaşığı falan salçayı kavur bir süre. Su, tuz, pul biber ekle, kaynat fokurdat (yonca evcimik'in "sallan yuvarlan bana" şarkısı gibi olmadı mı hı? hı? hooop?). Tam filmlerdeki iğrenç hapishane ya da yetimhane yemekleri kıvamına gelsin; öyleki gözünde demir bir çanakta bu çorbayı ve bir somun bayat ekmeğini yiyen Oliver Twist ya da Kibritçi Kız canlansın.

Ama olanca çirkinliğine rağmen ne şahane bi çorba; gavurlar bile seviyor alışık olmadıkları bişi olduğu halde.

Acaba ders çalışabilir miyim artık sevgili diversion tanrısı?
Let's forget Glissant and begin Ian Watts, hadi romanı doğuralım!